PERGINYA SEORANG IDEALISME NEGARA
Hari ini genap sudah 3 hari sasterawan dan budayawan negara, Allahyarham Abdul Muluk Daud @ Dharmala N.S. meninggalkan kita. Malam tadi, majlis tahlil telah diadakan di rumah arwah dengan malam pertama kami adakan majlis tahlil di kampung arwah di Petaling, Jelebu. Ramai rakan rapat arwah yang hadir di majlis tahlil malam tadi.
Banyak perubahan yang arwah tunjukkan pada kami dalam 3 minggu terakhir ini. Hari Jumaat, 31 Julai 2009 arwah sempat bertemu dengan anak-anak murid beliau. Banyak ilmu yang diturunkan kepada anak-anak murid beliau (termasuklah saya) sehinggalah kami meminta beliau tangguhkan dahulu pemberian ilmu kerana kami rasa ilmu yang diturunkan itu sudah mencukupi. Selepas itu beliau terus mengajak kami ke Restoran Taqwa (memang tempat kegemaran arwah). Sampai di Taqwa, beliau terus memesan air teh tarik dan mihun goreng (biasanya arwah suka memesan mee goreng mamak). Memang biasanya kami lepak minum di situ setiap kali selesai pembelajaran, cuma malam itu arwah banyak bercakap. Tidak seperti sebelumnya, arwah hanya bercakap apabila ditanya.
Isnin, 3 Ogos 2009 sewaktu arwah berbuka puasa bersama keluarga, beliau sempat bergurau dengan ahli keluarganya. Malah beliau sempat menghulurkan jag yang berisi air tebu kepada saya dan berkongsi cawan beliau dengan saya. Saya sebenarnya terpinga dengan sikap beliau tapi saya buat tak tahulah sebab saya fikir itu cuma perkara biasa sahaja.
Sehinggalah pagi sebelum arwah dibawa ke hospital, beliau sebenarnya tidak tidur sepanjang malam itu. Beliau sempat mengagah cucunya dan juga sempat mengemaskini blog PRIMA. Lebih kurang 4.30 pagi, beliau mengejutkan emak saya daripada tidur untuk bersahur. Emak saya terkejut sebab makanan telah pun terhidang di atas meja. Selesai bersahur, arwah mengadu kepada emak saya yang dadanya sakit. Setelah melihat keadaan arwah masih tidak stabil, kami terus membawa arwah ke Hospital Selayang. Arwah terus berada di hospital selama 8 hari dan pada hari ke-9 (Selasa, 12 Ogos 2009), Allahyarham menghembuskan nafas yang terakhir tepat jam 8.41 pagi.
Semoga roh ayahanda dicucuri rahmat-Nya...
Banyak perubahan yang arwah tunjukkan pada kami dalam 3 minggu terakhir ini. Hari Jumaat, 31 Julai 2009 arwah sempat bertemu dengan anak-anak murid beliau. Banyak ilmu yang diturunkan kepada anak-anak murid beliau (termasuklah saya) sehinggalah kami meminta beliau tangguhkan dahulu pemberian ilmu kerana kami rasa ilmu yang diturunkan itu sudah mencukupi. Selepas itu beliau terus mengajak kami ke Restoran Taqwa (memang tempat kegemaran arwah). Sampai di Taqwa, beliau terus memesan air teh tarik dan mihun goreng (biasanya arwah suka memesan mee goreng mamak). Memang biasanya kami lepak minum di situ setiap kali selesai pembelajaran, cuma malam itu arwah banyak bercakap. Tidak seperti sebelumnya, arwah hanya bercakap apabila ditanya.
Isnin, 3 Ogos 2009 sewaktu arwah berbuka puasa bersama keluarga, beliau sempat bergurau dengan ahli keluarganya. Malah beliau sempat menghulurkan jag yang berisi air tebu kepada saya dan berkongsi cawan beliau dengan saya. Saya sebenarnya terpinga dengan sikap beliau tapi saya buat tak tahulah sebab saya fikir itu cuma perkara biasa sahaja.
Sehinggalah pagi sebelum arwah dibawa ke hospital, beliau sebenarnya tidak tidur sepanjang malam itu. Beliau sempat mengagah cucunya dan juga sempat mengemaskini blog PRIMA. Lebih kurang 4.30 pagi, beliau mengejutkan emak saya daripada tidur untuk bersahur. Emak saya terkejut sebab makanan telah pun terhidang di atas meja. Selesai bersahur, arwah mengadu kepada emak saya yang dadanya sakit. Setelah melihat keadaan arwah masih tidak stabil, kami terus membawa arwah ke Hospital Selayang. Arwah terus berada di hospital selama 8 hari dan pada hari ke-9 (Selasa, 12 Ogos 2009), Allahyarham menghembuskan nafas yang terakhir tepat jam 8.41 pagi.
Semoga roh ayahanda dicucuri rahmat-Nya...